Eşek?likten kurtar

Hayat rutin işte. Renklendirelim derken, gitgide kararıyor. Elden bir şey gelmiyor. Mengen her zamanki dostlar. Hava soğuk. Malum, aylar birbirini tutmuyor. Sadece yerler değil buz tutan. Taşlaşmı yürekler de mevsim gibi buz tutmuş.

Mutfaklardaki enflasyonu yeni yazıyor gazeteler. Türbanla örtülen, unutturulan zamlar manşetlerde. Akıllanma olasılığımız çok az. Kronikleşmiş hastalığımıza çare yok.

Uzun zamandır suya sabuna dokunmuyoruz ya!.. Bazı asilzadeler rahatsız oldular. Rahatsız olma, cevap yaz dedik, dinletemedik. Artık bizi dağlara, taşlara şikayet edip, dert yanıyor... Yüreğine taş basar, minnet etmez gibi. Zaten minnet de dağıtmıyoruz. Yeter ki kartallar gibi yüksek uçmaya devam etsinler. Avaneler nasılsa çalışır.

Yaklaşıyor yerel seçimler. Gün, ay dediğin zaman zaten. Zaman dediğin nedir ki, hemen geçiveriyor. Biri olmaz ise biri olur. Koltuklar boş kalmaz. Beklentisi olanlar düşünsün. Sonuçta sıradan bir vatandaşsın. Bugün selam verenler yarın nasılsa vermeyecekler. Bu dün de böyleydi, bugün de böyle, yarın da aynısı olacak.

Onbeş tatilimiz de bitti. Yeni yarıyıl başladı. İmkanı olanlar güzel tatil yaptı. Bir çoğu da türbanla yattı, türbanla kalktı. Bir fıkra okudum. Ne de güzel anlatmış içinde bulunduğumuz ortamı.

-Kasabanın birinde semerci ustası ölmüş. Yerine bir başkasını getirmişler. Eyerlerin kalitesi düşük olunca, eşeklerin sırtı yara olmaya başlamış. Hemen başkasını getirmişler. Onun eyerleri daha da kötü. Eşeklerin sırtını yara götürüyor. El aman çeken halk duaya başlamış.

- ?Allahım kurtar bizi şu semerciden? diye.

- Birisi çıkmış demişki:

- Arkadaşlar, biz duayı değiştirelim. Şöyle diyelim. Allahım bizi eşeklikten kurtar.

(Kurtarır mı acaba!.. Biz eşek olduktan sonra semer vuran çok olur)

Yüzünüzden gülücükler, yüreğinizden sevgiler eksik olmasın.

Sevgiyle kalın.