?KINAYAKIN?

20 yıla yaklaşan hizmet. Ömrünü verdiği okuluna sonunda veda etmek zorunda bırakıldı. Aşçılar okulumuzun müdürü Fatih Kılıç?tan söz ediyorum. Okulun bahçesindeki çiminden tutun, akasyasına, çamına, gülüne ve diğer yerlerinde parmak izleri olan bir şahsiyeti, bu güne kadar mezun olan öğrencilerimizin diplomalarının altına imza atan bir kişiliği, binlerce kişiye iş bulan bu zatı sonunda şahsi ve siyasi ihtiraslarınıza kurban ettiniz. Kına yakarsınız!..

hafta içinde özel eşyalarını toplamak ve yıllarını verdiği okuluna veda edip, ilişiğini kesmek için okuluna gittiğinde manzara inanılmazdı. Öğrenciler infial halindeydi. Onlara Allahaısmarladık bile diyemedi. Sadece okullarına her zamanki gibi layık olmalarını, sağ duyulu davranıp akıllı ve sakin olunması gerektiğini anlatıp bavulunu aldı ve yuvasından istemeyerek de olsa ayrıldı. Ne denir buna? Kına yakarsınız inşallah!..

Fatih bey başta olmak üzere, öğretmenler, veliler, öğrencileri telefonla, bire bir görüşerek ikna ettik. Burası Yüksekova, Şemdinli, Hakkari değil dedik. Adalet bir gün yerini bulur, akıllı olun diyerek olası olayların önüne geçtik. Ama yine söylüyorum gelin Allah aşkına öğrencilere, velilere, Mengen halkına bir sorun. Anket yapın. Sonucuna gire de kararınızı verin. İşte o zaman gerçek adaleti sağlamış olacaksınız.

Yargısız infaz olmaz. Konu nasılsa yargıda. Yargı en doğru kararı verecektir. Usulsüz ilişik kesip gönderdiğiniz evraklar geri geldi değil mi. Usulü ile kesilen ilişikten sonra da şahsın yol harcırahını veremiyorsunuz. Maaşını alamıyor. Eee bu kadar işkenceye de pes doğrusu. Hem gönder, hem harcırahını verme, hem maaşını verme. İdam ediniz de oda kurtulsun, sizde. Paçalarınız tutuştu. Usulsüz işler yapmaktan hüküm giyeceksiniz. Size de sonuçta yakışan tek şey kına yakmaktır. Kına yakın...

Köprübaşı barajının yapım çalışmalarını yerinde görmek için geçenlerde Karakaya?daydık. Hummalı bir çalışma var. Her yerde makineler, arabalar saniye durmuyor tüneller yapılıyor. Yollar açılıyor. En yüksek nokta da bile kepçeler var. Ihlamurlar, çamlar, şimşirler, eski evler sular altında kalacağı günü beklemeye başlamışlar gördüm. Mengen?in Çukurcası yeni kimliğine kavuşacağı günleri sayıyor.

Kızmak yok. Yaktık ateşi dere kenarında közlendi bizim ateş. Izgarasında kanlıca mantarları, üzerlerinde kaşar eriyip sulandılar. O inanılmaz lezzet birer birer midelerimizde. Bu lezzetin yanında olması gereken de vardı. Keyifli oldu. Sevindik. Çalışmalar süratle devam ediyor. Hüzünlendik. Bir tarih, Çukurovamız sular altında kalacak. Öyle yada böyle bu iş bir şekilde olacak. Hayırlı olsun diyelim.

Uzun zamandır Mengen?de görev yapan öğretmenimiz Murat Erdoğan?ın düğün yemeğindeyiz dostlarla beraber. Benim oğlum Erkut?a da emeği geçen arkadaşımız. Hani yazmıştım ya, saklanan mektuplar diye. Buradan İstanbul?a giden bir başka öğretmenimiz H.Bülent Oskay. Geceye o da geldi sürpriz bir şekilde. Ben biraz sırtımı döndüm. O arkadaşlarıyla kucaklaşıp hasret gideriyor. Beni fark etmedi. Aramızda bir kişi var. Bir kağıda Kayahan?ın o unutamadığım sözlerini karaladım (hani yolu sevgiden geçenler, bir gün bir yerlerde buluşacaktı) diye. Garsona verdim. Bülent?e götürdü. O hala beni görmüyor. Yazının altında imzam var. Okudu kekeleyerek. Aaa küçük Sinan abi. Nerede nerede diye soruyor. Abiler, arkadaşlar; ulan oğlum yanında oturuyor dediler. Çığlıklar, naaralar, kucaklaşıp hasret gidermeler. Güzel sohbet oldu kısada olsa. Murat Erdoğan hocam, hayatını meslektaşı Pınar Oktay kardeşimizle birleştirdi. Pırlanta gibi insanlar bundan sonra da ışıl ışıl ışıldarlar inşallah. Mutluluklar diliyorum.

Yüzünüzden gülücükler, yüreğinizden sevgiler, kafanızdan soru işaretleri eksik olmasın. Sevgiyle kalın...