Giden gelmiyor

    Beynimizdeki duygular parmaklarımıza indi. İşlemiyor parmaklar. Çırpınayım dedim, altımız bataklık çırpındıkça batıyoruz. Derken postacı beklediğim nostalji günlere hasretim var iken, Yener Abimin yazısını Fevzi Abimin hatırlatması ile bir sabah vakti okuyup hüzünlenme fırsatı buldum. Fevzi dediğimiz, soy ismi Dursun. Sakıncamız yok. Bizim gibiler hep sakıncalı piyade olurda onun için söylemlerim.
  Yani Yener Abimin o aşk kokulu ve karşılıksız aşk kokan mesajında ki isim ben isem velüt olarak parmaklarım kımıldadı. Sağol Yener Abim. Sizin duygularınız bize her zaman yol göstermiştir.
    Yolları yazmışlar, yazdık. İyi de Terminalimizin yolu açıldı 2 km uzakta da olsa. Yazan olmadı. İyide tabelası yok giriş ve çıkış için. Dört gün önce dökülen asfalt yollar niçin kazılır soran yok. Telefonlar niçin kesilir kimsenin haberi yok.
     Allahtan derelerin içinde büyüyen ormanları kesmeye başladınız da TOKİ binalarının yanına dereye yine set çekmediniz. Bu toplumun günahını taşımak zordur sanırım.
    Yanında çalışanın boynuna sarılmaksa meziyet, o bir erdemlik değildir. Kanun neyse o. Bak yanınızda çalışacak işçi bulamıyorsunuz. Panayıra döndü koca memleket. Haz alarak yaşıyorsanız bu ilçede benden sizlere şekersiz kahve.
    Yurdakul abiye de yazmış idim. O sonunda sanırım bana hak vermiş idi. Size de yazıyorum. Makamınızın kıymetini biliniz. Giden gelmiyor.
    Hayat dolu olun. Yener Abi seni hep sevdim ve de seviyorum. Parmaklarıma verdiğin güç için sarf ettiğin kelimeler için sana borcum var. VATAN SAĞOLSUN.
    Yüreğinizden sevgiler yüzünüzden gülücükler eksik olmasın. Sevgiyle kalın.