Okulda öğretilenlerin hayata katkısı ne kadardır?

    Bir insan kreş, anaokulu, ilkokul, ortaokul, lise, üniversite derken 20 yıl
kadar eğitim süreci içinde bulunuyor.

    Bu kadar zaman eğitim alan bir kişi öğrendiklerinin acaba ne kadarını
ileriki yaşlarında kullanıyor? Örneğin coğrafya, felsefe, tarih, biyoloji,
İngilizce, matematik, fizik, kimya, geometri vb. gibi derslerde öğretilen
bilgiler, kuramlar, denklemler beyin yorgunluğunun, stresin dışında bize ne
veriyor?

     Bir tanıdığım doktora çalışması için gittiği Japonya'da gezdikleri bir
ilkokuldaki minik öğrencilerin elektronik devre elemanlarını birleştirerek
müzik çalar yaptıklarını anlatmıştı. Bugün elektronik endüstrisi
denildiğinde ilk akla gelen ülkelerden birisi Japonya'dır...

     İkinci dünya savaşında harabeye dönen Japonya'nın 60 yılda dünya çapında
bilinen 30 kadar marka çıkarabilmesi üzerinde ciddiyetle düşünülmesi
gereken bir husustur.

    Japonya ile benzer süreçlerden geçen Almanya, İtalya, Fransa, Güney Kore
gibi ülkelerin endüstriyel açıdan patlama yapmasının altında faydalı
bilgiler sunan bir eğitim sürecini benimsemeleri yatmaktadır.

     Bir ülkenin eğitim sistemi uygulama becerisi olan, üretime yönlendirici
bilgilerle donanmış bireyler oluşturmuyorsa başarılı değildir.

     Elektrik, elektronik, otomotiv, tekstil, madencilik, tarım, turizm, ahşap,
ayakkabı, makine, sağlık, ulaşım, ormancılık vb. gibi sektörlerde eğitim
veren okulların niteliği, sayısı arttıkça üretime, çalışmaya yatkın
insanlar da artmaktadır.

     Sadece çoktan seçmeli testleri çözdürerek yapılan ezberci eğitim sistemiyle
bolca, evrak getir götür işleri yapan memurlar oluştururuz.

     Okullarda branşlaşma, dersleri seçmeli hale getirme daha kolay olmalıdır.
Coğrafya, biyoloji, İngilizce, kimya, felsefe, sosyoloji gibi derslerin
bilgilerini hiç kullanmayacak kişilere bu dersleri vermek enerji kaybından
başka bir şey değildir.

     25 yıldır elektrik-elektronik alanında meslek liselerinde öğretmenlik yapan
bir eğitimci olarak bugüne kadar İngilizce, felsefe, sosyoloji, coğrafya,
kimya, biyoloji, tarih, geometri vb. gibi derslere istekle giren meslek
lisesi öğrencisine rastlamadım.

     Teknik bilgiler sunan liselere gelen öğrenciler ağırlıklı olarak akademik
kariyer yapmak gibi niyeti olmayan bireylerden oluşmaktadır. Bu kitle daha
çok bedensel becerileri geliştirici çalışmalardan keyif almaktadırlar.

     Finlandiya, İsveç, Norveç, Almanya, Hollanda, Danimarka vb. gibi ülkelerin
eğitim sistemlerini ciddi biçimde inceleyip üretici insan yetiştiren eğitim
modeline geçmemiz şarttır. Bunu yapmadıkça hiç bir yeteneği olmayan, bir
kaç sayfa gereksiz bilgiyle donanmış, tüketici yığınlarımız olacaktır.

     Evrensel (çağdaş) eğitim modeli üretime dayalı olmayı gerektirmektedir.
Beyni gereksiz formüllerle dolu insanların üretici olmadığı ortadadır.

   Ali Özdemir

   Web:  www.aliozdemir.net