Bu Devirde Üniversite?

     Bu Devirde Üniversite?
     Apple'ın ölen CEO'su Steve Jobs'u Stanford Üniversitesi'nin mezuniyet törenine davet ederler ve bir konuşma yapmasını isterler. Jobs o sıralarda pankreas kanseri olduğunu ve bu kanserin çaresinin de olmadığını çok iyi bilmektedir. 600 milyar dolar değeri olan şirketin sahibi çaresizdir ama umutsuz hiç değildir, konuşur espiriyle karışık umut dağıtır. İlk cümlesi;
    - İyi ki Rektörünüz beni okulun açılış törenine çağırmadı, yoksa buradaki herkes tası tarağı toplar evine giderdi.
   Steve Jobs Reed Koleji'ni, Bill Gates (Microsoft kurucusu) Harvard Üniversitesini, Larry Ellison (Oracle kurucusu) Chicago Üniversitesini ve Mark Zuckerberg (Facebook kurucusu) de Harvard Üniversitesini, üniversitenin onlara bir şey katmadığını iddia ederek, bıraktılar. Milyonlarca insanın o üniversitelere gitmek için can attığı yerde bu insanlar neden kolaylıkla üniversitelerini kendi istekleriyle bıraktılar?
     Anlattıklarım tabii ki en uç örnekler, bir genelleme yapmak doğru olmaz. Ancak bir insanın bir amacı hedeflediğinde bir üniversiteye hiç mi hiç ihtiyacı olmadığını gösteren iyi örnekler bunlar. Onlar her şeyi kendi kendilerine öğrendiler ve sonunda başardılar.
      Bizim ülkemizde ise her yıl 2 milyon kişi üniversite sınavına girmektedir. İyimser rakamla bunların sadece 100 bini iş bulabilecekleri bölümlere yerleşebilmektedirler. Devlet bu genç nüfusu, yeteneklerine göre, değişik meslek gruplarına yönlendirme işini becerememektedir. Her yıl düz liselerden mezun olup hasbelkader üniversiteye yerleşen gençler, işsizler ordusuna katılmaktadır. Şu soruyu kendimize sormamız gerekiyor; "herkesin üniversite okuması gerekli mi?"
Eğer Almanya, İngiltere ve Fransa örneklerine bakarsak gerekli değil. Onların çocukları bazen doktor, mühendis olabiliyor ama bazen de iyi gelir getiren aşçı, bahçıvan, oto tamircisi, çiftçi, inşaat ustası, çocuk bakıcısı, hasta bakıcı, tıp veya elektrik teknisyeni vs. oluyor.  Gelecekte patlama yapacağından emin olduğum gençlerin işsizlik sorununa çare bulunmak isteniyorsa bu alt meslek gruplarının gelir düzeyleri artırılarak cazip hale getirilmelidir. Gelir düzeyleri cazip hale getirilen bu mesleklerin ebeveynler arasındaki imajı düzeltildiği anda üniversiteler sanki zorunlu eğitimin devamı gibi algılanmaktan kurtulacaktır.