Torpil

        TORPİL 
Torpil Türk Dil Kurumu tarafından yayımlanan Güncel Türkçe Sözlük’de; (birkaç anlamı olmasına rağmen yazının konusu gereği) kayıran kişi, kayırmacı olarak geçmektedir. 
Ülkemizde neyi bildiğin değil kimi tanıdığın önemli hale gelmiş, bu kayırmacılık durumu toplumun her alanına sirayet etmiştir. 
Çevremizdeki insanların birçoğu torpil arayışında...  
Öyle ki insanlar bunu doğal kabul ediyor, mücadele etmek yerine torpil bulmaya çalışıyorlar. Bunu da normal karşılayıp torpilleri ile övünür hale geliyorlar. 
Bu durumun sadece işe girmek veya görevde yükselmekle sınırlı olduğunu düşünmek büyük bir yanılgı olur. 
Belediyede, bankada, , hastanede kısacası sıra beklemeye tahammül edemediğimiz her yerde, çocuklarımızı yazdıracağımız okulda bile bir tanıdık aranır kayırılmak için. 
1990’lı yılların başında doğuda mecburi hizmetini tamamlayan bir arkadaşım, batıya tayin olabilmek için tanıdık bir milletvekilinden almış olduğu kartvizitle ilgili Genel Müdür’ün makamına gittiğini, fakat kapıda oldukça fazla kişinin beklediğini görünce hayal kırıklığına uğradığını söylemişti. Devamında ise onarlı gruplar halinde Genel Müdür’ün odasına girdiklerini, mülakata alınacaklarını düşünürken Genel Müdür’ün, herkes getirmiş olduğu kartvizitleri çıkarsın ve nereye tayin olmak istediklerini yazarak masama bıraksın dediğini duyunca bu işin olmayacağını düşündüğünü ama yaklaşık bir ay sonra tayini gerçekleşince de yüksek mevkide tanıdığı olmayanlara üzüldüğünü dile getirmişti. 
Bunun gibi bir çok örnek vermek mümkün. 
Konu ile ilgili araştırma yaparken Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (Yıl: 2014/2, Sayı:20) nde yayımlanan bir makalede Türkiye’de kamusal örgütlerde yükselmenin formülüne rastladım…  
Yükselme: Y = 6 M + 7 T  
6 M: Örgütte üst yöneticiler ile (1) aynı Mektepten olmak, (2) aynı Meslekten olmak, (3) aynı Memleketten olmak, (4) aynı Mezhepten (tarikattan olmak), (5) aynı Meşrepten olmak (dünya görüşü, yaşam tarzı aynı olmak), (6) Milletvekili tanıdığı veya yakını olmaktır.  
7 T: Tanıtma, Talep, Teklif, Tavsiye, Takip, Torpil ve Tehdittir.  
Kişi, yükselebilmek için önce kendini çevresine ve üstlerine tanıtmalı (yani ayak işlerini ve yalakalık yapmalı); örgüt içinde veya dışında yükselmeyi (yönetici olmayı) talep etmeli; gerekirse torpil ile desteklenmelidir. 
İşin ilginç tarafı da şu: Adam beş vakit namazında, dini bütün bir şahsiyet ama her işini kayırmacılıkla hallediyor, sonunda da “elhamdülillah Müslüman’ım” diyor.  Bir Allah’ın kulu da çıkıp, “var mı Müslümanlıkta hak yemek?” diyemiyor. 
Ne yazık ki ülkemizde olan şudur: Kayırmacılık sisteme zarar veren bir virüs olmaktan çıkıp sistemin kendisi haline gelmiştir Bunun sonucu olarak da, uygulanmayan objektif ve ayırt edici kurallar, insanların kendisini geliştirmekten ve çabalamaktan vazgeçmesine neden olmuş, hazıra konmayı bekleyen, çalışmadan,  didinmeden kazanmak için kula kulluk eden şahsiyetler yaratmıştır. 
Unutmamak gerekir: 
“Sanma Sırat geçilir, torpille, iltimasla; Kur’an âlimi olsan, yaşamadıkça asla!” 

                                                              Rahmi Tamer Özçelik