BolununSesi; Halkın Gazetesi

Karanlık

Ali Özdemir

Karanlık
    16 Ocak 2020

    Karanlık

    Çocukluk ve gençliğimi zifiri karanlık bir geceye benzetirim. 1968'de doğdum. Anam ve babam okur - yazar değildi. Köyde elektrik bile yoktu. 50 evin bulunduğu küçük dünyada taş devri koşulları hakimdi.

    1978'de köye elektrik geldi. Ama sadece odalardaki lambalar elektrikle çalışıyordu. Başka da hiç bir şey yok. Kitap, gazete, dergi ara ki bulasın.

    TRT'nin cızırtılı uzun dalga vasat yayınları. Avare oyalayıcı içi boş arkası yarınlar. Haberlerde hep cinayetler, kavgalar, çatışmalar.

    Köyün her yanı kanalizasyon. Sağlıklı içme suyu bile yok. Sokaklar çamur içinde. Hayvanlar alt katta, insanlar üst katta yaşıyor.

    Hele kışları hiç çekilmiyor. Kemalettin Tuğcu, Mahmut Makal hikayeleri bizimkinin yanında Paris gibi kalır.

    O kötü, soğuk, kavruk koşullarda insanlar nasıl yaşayabiliyordu hala havsalam almıyor.

    İnsanlar bir hastalığı yakalandığında ya imama okutmaya gidiyordu ya da atadan dededen kalma yöntemlerle tıbbi yöntemler deniyordu.

    10 yaşıma kadar bir çok dişim çürüdü. Hepsi de geceler boyu uyutmadı, ağrıdı durdu. Ağrılar iyice çekilmez olunca köyün kalın camlı, kara gözlüklü Mahmut Dedesi kerpetenle cart diye söküp alırdı dişlerimi.

    Köyde en çok kabak yenirdi. Lakabımız da kabakçılar köyü idi zaten. O kabakların köhne, anlamsız, boş, naif olmayan kokusu hala belleğimde. Ne itici bir kokudur…

    Bazıları köyde yaşamak iyidir, hoştur dedikçe hep 70'lerin kara, kuru, tatsız günleri gözümde canlanır. Nesi güzel köylerin derim kendi kendime...

    O ilkel yılların geçtiği köyümü her yıl bir iki kez ziyaret ederim. Bir ölen olunca... Onun dışında köyden beni çeken bir şey yok artık.

    Köye ayak bastığımda tüm hücrelerimde bir enerji sıçraması olur. Koşturduğum çayırlardaki otlara basınca elektrik çarpmış gibi olurum.

    Köyümüz bitti. Artık 10-20 ihtiyar insan ölümü bekliyor orada. Kimse kalmadı o köhne köyde... Sadece bizim köy değil. Her yer boşaldı. Herkes metropol dedikleri kocaman köylere taşındı.

    Lafı çok uzattım yine. Elektriksiz geçen yıllarda köyümüz pek iticiydi. O yıllar kapkara belleğimde durur.

    Ali Özdemir

    Eğitimci-Yazar

    www.aliozdemir.net

     

    0505 220 83 85

    • Bolucekkaya 18 Ocak 2020 . 18:49

      Sen uzayda mi yaşıyorsun.... bu yazı bizim köye ait değil.. bizim köyü bu şekilde anlatmak, hiç olmamış... en iyisi bu yazıyı ya kaldır.. ya da düzelt.. o dönemlerde olan öğretmen ile camı imami halen yaşıyor... birisini güneş... biriisini ay.... olarak tarif edebilirsin...senin aydınlık dediğin şey... şu an o zamanın karanlığından daha karanlık... köylüler üretici idi. Hepsi de insan gibi yasamakta idi. Düğün, bayram, çalışma hep birlikte yapıl

    Yorum yazın

    İsim (Gerekli)
    Yorumunuz (Gerekli)

    Sayfada yer alan yorumlar kişiye ait görüşlerdir. Yapılan yorumlardan sitemiz hiçbir şekilde sorumlu değildir.

     

    Yazarın diğer yazıları

    GÜNÜN SÖZÜ

    Dün, dünle beraber gitti cancağızım; bugün yeni şeyler söylemek ( yapmak ) lazım.

    SON YORUMLAR
    Sağlık İlaç Gıda Takviyesi Siyah Sarımsak Bolu Oto Lastik