Şehri şahane içinde, bir bahane....

    ŞEHRİ ŞAHANE İÇİNDE, BİN BİR BAHANE....

      Canım Bolu’nun, güzellikleri anlatmakla bitmez. Güzelliklerimizi sıralarken de ilk on’a Gölcük tabiat parkımızı mutlaka koyarız. Ben Bolu’ya gelince bir kaç gün içinde hemen bir Gölcük havası almaya giderim. Babam ‘boşver Gölcük'ü yaylalara çıkalım’ der. Bazı arkadaşlarım suni ve turistik bulur, Abant’ı tercih eder...

       Simetrik ve düzenli olan yerleşim yerlerini seviyorum. Doğa, insanoğlu elini sürmediği sürece muhteşem bir dizayn içinde. Kendi ritminde, ahenkle dans ediyor. İsviçre’li arkadaşlarıma da nereli olduğumu anlatmaya çalışırken Gölcük fotoğrafları gösteriyorum. Norveç’e benzetiyorlar. Ağaçların arasında büyülü bir güzelliği var.

        Evet; yazın çekilmez bir kalabalığı, dumanı ve gürültüsü oluyor. Giriş ücreti en son Aralık ayında ödemiştik, yanılmıyorsam 25 tl civarıydı... Giriş ücreti alınmasına hiç bir şekilde karşı değilim, Avrupa’da da bu tür milli parklarda giriş ücreti ödeniyor. Üstelik buradan alınan ücret Bolu’muzun spor kulüplerine gidiyor. Açıkçası işletmeciliğini direkt olarak Bolu Belediyesi mi yapıyor, yoksa müstecir mi bilmiyorum. Biraz bilgi toplamaya çalıştım ama giriş ücretlerinin Belediyeye ait spor kulübüne, ya da Boluspor’a gittiğini; temizlik ve bakım işlerinin de Bolu Belediyesi tarafından yapıldığını öğrendim. Ve eğer bu kesin bir bilgi ise Bolu Belediyesi'nin, Gölcük Milli Parkı’nın temizliği konusunda sınıfta kaldığını söyleyebilirim. Müstecir aracılığı ile yapılıyor olsa bile bizzat yerinde denetlenmeli.

       Ben sıradan bir vatandaş olarak; Bolu gibi, turizm ile dünyaya açılmaya hevesli bir ilin, en çok ziyaret edilen güzide parkının içindeki tuvaletlerden utanç duyuyorum. Midesi kaldıran varsa kullansın. Utanmıyorsanız, misafirlerinizi götürün..  Herkesi ve herşeyi kabul eden canım doğamızın içinde kendini kahraman olarak gören insanoğlunun gerizekalısı ile aynı atmosferde nefes almayı kendime layık görmüyorum. Diğer canlılardan utanıyorum; Misafir gelmeden önce evinin tuvaletlerini çamaşır suyu ile temizleyen güruh, Gölcük ve benzeri yerlerin tuvaletlerinde aynı hassasiyeti göstermiyor.. Bir de  tuvalet ihtiyacını doğanın içinde halleden, pet şişesine doldurduğu suyu ile taharetini yapan, işi bitince de şişeyi doğaya savuranlar var ki, ciddi anlamda psikolojik olarak incelenmeleri gerekiyor.

       Gölcük tuvaletlerinin temizliğini kim yapıyorsa, kim ilgileniyorsa (yani ilgilenmiyorsa) lütfen biraz ilgilensin. Kendi tüyünü parlatmak marifet değil ne yazık ki... Geçenlerde izlediğim bir projede, farelere takılan cihazlarla, göçük altında kalan insanların hayatı kurtarılıyordu. Milletin faresi hayat kurtarıyor; Biz elimizde ki bütün güzelliklerin içine ediyoruz. Kusura bakmayın daha kibar bir tabir bulamadım.

       Biliyorum bir çoğunuz benim gibi mental yorgunluk içindesiniz. Tatmin edici düzeyde iyi olan hiç bir şeyi yaşayamadığımız ortamlardan kaçıp, doğada biraz nefes alalım diyoruz onda da etraf lağım kokuyor.

       İnsan ömrünün bir yıldan fazlası tuvalette geçiyormuş ve de tuvalet kültürleri de ülkeler arası bir çok çatışmanın sembolüymüş. Yarışımız önce kendimizle olmalı..

       Dünya ne sizden, ne de etrafınızdakilerden ibaret... Bugün önemsemediğin Gölcük tuvaletlerinde bıraktığın izler, yarın olur sana bedel ödetir. Pis kokuların gölgesinde bırakılmayacak kadar Şehri şahane‘dir BOLU. Herkesin içi yeterince karanlık, o yüzden tuvaletlerin fotoğraflarını paylaşmıyorum. Sevgiyle.

    Filiz Sarıkaya Yılmaz