GAME DAY MİŞ….

         GAME DAY MİŞ….

   Bugün şehir merkezinde üç dört ilan panosunda Bolu Belediyespor – Eczacıbaşı Dynavit kadın voleybol maçının ilanını gördüm. Bütün yazılar ufak, ortada kocaman GAME DAY.

   Yanlış yazmadım. Bolu  merkezde… İngiltere'deki bir maç falan değil …

   Yabancı bir şirketin ilanı falan değil…

   Bolu Belediyespor'un maç ilanı…

   Çok mu aradınız bu başlığı...

   Türkçe'sini yazsaydınız çok mu demode olurdu bu devirde…

   Bir an Amerika, ya da İngiltere'de miyim acaba diye düşündüm. Sonra Suriyelilerle beraber acaba  İngilizler mi geldi akın akın Bolumuz'a dedim.

  1999 – 2004 yılları arasında belediye meclis üyesiydim. Bolu'daki iş yerlerine

yabancı isim verilmesini yasaklayan, daha doğrusu belediyenin bu isimlere ruhsat vermemesini içeren bir önerge vermiştim meclise. Bu teklif de oy birliğiyle kabul edilmişti. Daha sonra hatırladığım kadarıyla Alaaddin Yılmaz'ın belediye başkanlığının ilk döneminde de yine böyle bir önerge kabul edilmişti. (İlki zaten yürürlükteyken neden bir kez daha buna ihtiyaç duyuldu bilmiyorum)

      Fakat nedendir bilinmez şehrimizdeki 10 iş yerinden biri belkide ikisi yabancı

isimler. Nasıl izin veriliyor bunlara bu meclis kararlarına rağmen çözemiyorum.

   Hemen bütün berber ve kuaförler hair cut….

   Bütün güzellik salonları beauty center ….

   Bütün siteler, konutlar bilmem bir şey life ….

   Bu yalnızca Bolumuz'a özgü de değil. Nereye, hangi şehre gitsem aynı… Bütün

Türkiye  böyle..

Bir  ülkeyi  yok  etmek istiyorsan  illa  orduyla  işgal  etmene gerek  yok. Dilini yok ettiğin anda zaten olay bitmiş ve ülke fiilen işgal edilmiştir.

     Son söz ….

     Böyle iş yerlerinin olduğu ve normal karşılandığı, hatta modernlik sayılıp beğenildiği bir yerde  GAME DAY zaten haydi haydi normal karşılanır…

    Bize de HAPPY GAME DAY diye katkıda bulunmak düşer.