İSPANYOL MEYHANESİ..

     Düşen askeri kargo uçağı ve 20 şehit, 20 vatan evladı. Tarifsiz bir acı daha yaşadık ülkece, yüreğimiz bir kez daha yandı.. İçlerinden biri de bizden biri, hemşehrimiz, Binbaşı Nihat İlgen..

* * *

      Ne zaman bir uçak kazası haberi duysam Türk Hava Yolları'nın 1974 yılında Pariste düşen DC-10 tipi yolcu uçağı gelir aklıma.. 346 kişinin ölümüyle sonuçlanan kaza.. Bir hafta önce aynı uçakla yolculuk yaptığımız, ölen mürettabattan bazılarının yüzünü uzun süre unutamadığımız.. En çok da Hostes Rona Altınay'ı.. Şimdi ismi İstanbulda bir sokakta yaşatılan..

* * *

     Bir de 1941 yılında Bolu'ya mecburi iniş yapmak zorunda kalan yolcu uçağı vardı hatırlarsınız.. Aynı uçakta bulunan Nurullah Ataç'ın ''Günlerin Getirdiği'' adlı kitabında anlattıkları.. Bolu'ya indik mi, yoksa düştük mü anlamadım'' diyordu Nurullah Ataç.. ''Aslında muhteşem bulut görüntüleri arasında gelmiştik Bolu'ya'' diyordu..

* * *

      ''Uzunca bir süre döndük durduk havada.. Sonra titremeye, sallanmaya başladık.. İçimden: "Olur a! pilotun Bolu'da bir sevgilisi, bir arkadaşı falan vardır, ona bir selam çakayım demiştir" diyorum, hayra yoruyorum.. Sonra türbülanslar, sarsılmalar, çatırdamalar başladı.. Ve biz sonunda yağmurdan balçık haline gelmiş bir arsaya çakıldık.. Uçağın yalpalayarak şehre indiğini gören ve aralarında bir otomobil ile bir de yaylı araba olan herkes bize doğru koşuyordu..''

* * *

      İSPANYOL MEYHANESİ..

      Uçak muçak, okul mokul derken Yüksek Tahsil Derneği'nin Gazipaşa Okulu'ndaki yaz kurslarına kadar geldik arkadaşla.. Okulun önünde çekilmiş bir de fotoğraf var arkadaşın elinde.. Oturanlardan en sağdaki Eczacı Cahit Bıltır'mış.. Onu ''İspanyol Meyhanesi'' adlı şarkıyla tanıyormuş yakın çevresi.. O, ''İspanyol meyhanesi'nde bir kadın'' diye başladı mı, şarkı iliklerine işliyormuş dinleyenlerin..

*

      İspanyol meyhanesinde bir kadın

      Çığlık çığlığa şarkı söylüyor.

       Belli yıkılmış bir kadın.

       Hayli çirkin, hayli geçkin, ağlamaklı..

*

       Ben Cahit Abi'nin; şarkı söylediğini hiç duymadım yalan yok; ama katıldığım yüksek Tahsil Derneği'nin yaz kurslarından hatırlıyorum onu.. Ortaokulda Şadiye Baykan engelini aşamayıp, her yıl katılmak zorunda kaldığım kurslardan..

* * *

       Bir de işletmecisi olduğu maden sularının dağıtımı için şehre getirdiği Triportör vardı.. Altına motor bağlanmış el arabası görünümlü bir araç.. İsmini söylerken zorlandığımız ama başından da bir türlü ayrılamayıp uzay aracı muamelesi yaptığımız.. Karşıdaki Trafik Tescil Bürosundan gelen polislerin zaman zaman ehliyet ruhsat sorup dalga geçtikleri..

* * *

        Gerçi ehliyet ve ruhsat mecburiyeti Faytonlarda, hatta at arabalarında bile var o yıllarda.. Sultan Hamamı'nın önünde arabacı esnafıyla zabıtaların plaka yüzünden birbirine girdiklerini hatırlarım.. Sanki Ahmet Çakıcı faytonuyla ''drift'' yapacaktı Belediyenin önünde, sanki Gölyüzü'nden Kocabıyık Rıza Çavuş at arabasıyla patinaj çekecek, Bolpaça'nın Ahmet Ağa araçlara makas atacaktı talaş çitiyle..

* * *

      Hayatın kendine özgü bir ritmi var, ahenkli bir akışı ve içinde bir takım kuralları.. İnsan gençken pek farkına varamıyor bunların.. Yoksa 'Paşa Efendi'nin havuzlu Kıraathanesi' kimin aklına gelirdi eskiden.. Orada domino oynayan abiler ve Hacı Dehri'nin Hanı ile önünde işlenen korkunç bir cinayetle hatırladığımız Yeşil Abant Oteli..

* * *

      Otelin önünde oturmakta olan Kerim Keskin'e yaklaşan birinin ateş açmasıyla başlayan ve neye uğradığını şaşıran vatandaşların panik halinde kaçıştıkları olay.. Saldırganın silahının tutukluk yaptığını farkeden Otel sahibi Kerim Keskin'in karşılık vermesiyle yaşanan can pazarı.. Saldırganın öldüğü Kerim Keskin'in Nefsi Müdafaadan az bir ceza alarak kurtulduğu..

* * *

        ADRES..

       Gözümle görmesem inanmazdım.. Adam ne kadar bıktıysa artık, dükkanının camına 'Adres sormak yasaktır' diye yazmış.. Bir benzerini buradaki bir nalbur'un camında görmüştüm.. O da 'adres sormak 10 TL diye yazmıştı camına.. Aklıma Ankara'da bir Boluspor maçı öncesi Papaz Oktay'ın tuzağına düşüp ''Bentderesi'ne tarafa düşüyor? diye sorduğumuz büfeci geldi.. Rahmetli Sami, Bayram ve ben.. Milli olalım derken canımızı zor kurtarmıştık büfecinin elinden..

* * *

       Davetiye verecem, Gülez sokağı arıyorum Bolu'da.. Adres sorduğum kişi öyle bir süzdü ki beni; tedirgin olup; 'Ben yanlış geldim galiba' dedim.. 'Yanlış değil, çok yanlış gelmişsin'' dedi, ''Bak şu üstümdeki tabelada ne yazıyor? 'Haklısınız' dedim, 'Tabaklar Hamamı Kadınlar kısmı' yazıyor.. Ama ilk kez geldiğim için böyle oldu.. ''Tamam'' dedi ''uzatma! Ben kapıda dikilmesem az kalsın içeri giriyordun..''

* * *

       "Şimdi sen yolun karşısına, Hitit sokağa geç, ilerde 'Boklu Çeşme' var, oradan sola dön. İlk rastladığın kişiye Kalleşler'in Eminanım'ın evi neresi diye sor..

* * *

        Adamdan gözüm korktu ya; ''Kalleşler demesem de'' dedim; ''Sirkeciler'in evi diye sorsam? ''Olmaz'' dedi.. ''Lakapları öyle.. Ne var ki bunda? Mezarlıkta bile ''Kalleşler aile mezarlığı'' diye yazıyor.. Muhtar'ın selamı var dersin.. Yorgancının..!

* * *

       GLADYATÖR.

       Biz Voyvodalara falan fit olmuşken bir de Gladyatörler çıktı başımıza.. 2000'li yılların filmleri arasında 12 dalda ödül almış bir film var; "Gladyatör".. Merak ettim baktım biraz.. Satır aralarında ''tarihteki en ünlü Gladyatörler Bolu'da yaşadı'' ibaresini görünce gözlerime inanamadım.. Bizim filmlerde izlediğimiz Spartaküs filan, bunların yanında 'solda sıfır'mış.. Her şey aklıma gelirdi de Gladyatör olacağımız aklımın ucundan geçmezdi..

* * *

       Akpınar mahallesi'ndeki bir Gladyatör mezarında;"Eskiden beri herkesi eğlendiren biriydim.. Gör şimdi, nasıl yalnızım yattığım yerde' diyor bir Gladyatör.. 'Yalnızlıktan başka bir şeyim yok artık.. Philokynegos Makedon benim adım.. Bronz çelenkli yenilmez bir Gladyatör'üm ben..''

* * *

       Anadolu'nun en kanlı Gladyatör dövüşlerinin yapıldığı yermiş Bolu.. Hele 4 gün süren 'akla ziyan' bir müsabaka var ki, tam on iki gladyatör öldürülmüş o mücadelede.. Araba üzerinde dövüşen Margarites adlı gladyatör mesela..75 zafer kazandıktan sonra 76'ncısında hayatını kaybetmiş.. Şu an Akpınar'da yatıyor kendisi.. Gülhane Parkındaki Ceviz ağacı misali kimse farkında bile değil..

* * *

        Ama benim asıl hayret ettiğim şey, bizim hemşerilerin o yıllardaki kıyafetleri oldu.. Böylesine soğuk bir memlekette adamlar neredeyse yarı çıplak dolaşıyorlar.. Üstlerinde sadece bornoz gibi bir şey var, ayaklarında da sandaletler..

* * *

        ''Bizim de Gladyatör ruhu girmiş içimize'' diyor misafirim.. 'Elde tahta kılıç, kafada alüminyum tencere ile az oynamadık İmaret Camisi'nin bahçesinde.. Yanık Hayri Abi'ye nara attıran da aynı ruh.. Deli Ali'yi beline bağladığı arabayla yukar çarşıdan aşşa çarşıya koşturan da.. Aynı ruh deli Ömer'i 'arenaya çıkacakmış gibi köpekleriyle çift sıra halinde dolaştırıyor şehirde..'

* * *

       Neyse.. Burada bitirelim mi dostlar? Yazdıktan sonra kontrol etme gibi bir takıntımız da var çünkü.. Eklenecek ya da çıkartılacak bir şey kaldı mı? titizliği.. 'Titiz Şahine' sendromu (Titiz Şahine Teyze bizi mi andı)

       Hoşça kalın dostlar..

       Erdogan Mühürcüoglu 21.11.2025