Gelenekselleşen alışkanlıklar

  Alışkanlıklar zamanla gelenekselleşmeye başlar.

Sonra bu gelenek, o toplumda ya da yaşandığı kesitte aşılmaz, kırılmaz, tartışılmaz bir öğeye dönüşür.

Bu benzer alışkanlıkların artık terk edilmesi gerekliliğini ortaya koyanlar, ya o toplumdan tecrit edilmek ya da eleştirilerle bu fikirlerinden vazgeçirilmek istenir.

Gerekçe ise böyle gelmiş böyle gider düsturu olarak ortaya konur.

Başarı için alışkanlıklara tam bağlılık esastır. Bunları değiştirmeye zaman yoktur.

Aslında değiştirmek isteyenler, her zaman bilimsel yaklaşımı zamanla bütünleştirmeyi bilen ve bu değişikliğin zamanının geldiğini ortaya koyanlardır.

Direnç gösterenler ise, çoğu zaman değişikliğin aslında faydalı olacağını bilen, ancak bu eylemin alacağı süreçte görecekleri zararları düşünerek, karşı tarafta olmayı yeğleyenlerdir.

Aslında bu değişime ortak olmak varken...

Bu bilip de karşı gelenler, kör gelenekselcilere destek vererek, onların zaten zor olan alışkanlıklarını terk etmesi olasılığını imkânsızlaştırırlar.

Değişimin ilacı mutlak suretle zamandır.

Bilime dayalı değişim, önceleri başarısızlığa mahkûmdur. Çünkü oyuncuları eski gelenekçilerdir ve alışkanlıklarından bir seferde kurtulamazlar. Tutukturlar.

Ama sonra...

Değişim zamanla, zaman ilacını alarak gelişir, dere nehre dönüşür.

Önünde kimse duramaz.

Hiçbir zaman bu alışkanlığımı terk etmeyeceğim diyenler, sıkı sıkıya tutukları dalları birer birer gönül rahatlığı içinde bırakır, o nehrin serin sularına kendilerini salıverirler.

Artık başarı nehrin denizle birleştiği yerdedir ve gidilecek başka bir mecra yoktur.

İşte o noktaya varmak, sabır ve metanet ister.

Bu meziyetler de hiçbir zaman korkakların işi değildir.

Ben ise, o korkakların içinde hiç olmadım.

İlk maçtaki görüşlerim değişmedi, değişmeyecek de.

Hocam ben sana inanıyorum.