Bu gençlik bizim!

    BU GENÇLİK BİZİM!

     Milenyumlu yıllardan sonra hiç bir şey eskisi gibi olmadı...

     2000 yılından itibaren X kuşağının doğurduğu çocuklara Z kuşağı denildi ve Z kuşağı ile yeni bir değişim ve gelişim başladı...

     Ben X kuşağıyım. Yani Gelenekseller ile Y kuşağı arasında kalmış bir dönemin çocuğu ve yetişkiniyim. Sanıyorum en sessiz nesil. Değişime açık, gelişmeye ve desteğe hazır, hedef odaklı, farklılıklara saygılı, teknolojiyi çalışma hayatına sokan, okuma yazmayı seven Y kuşağına kendimi daha yakın hissettim. Gelenekselleri anlamaya çalışsam da, Y kuşağı ile daha uyumlu idim. Derken, arkadan iki kuşak arasında bocalayan bize rağmen, gümbür gümbür bir nesil geldi. Savaşlar, darbeler, devrimler, krizler gören sancılı insanların kayıp kuşak sayıldığı yıllardan sonra ki değişim ve dönüşüm ile dünya yepyeni bir hal aldı. Ve Z kuşağı bu halin içinde teknolojinin içine doğdu. Bizim Meydan Larousse‘ da aradığımız bilgileri, beş saniye içinde bulmanın kolaylığı ve hızını yaşamına yansıtan bir gençlik oluştu. Ben çok seviyorum Z kuşağını....

      Yeğenlerimi gözlüyorum, onları hayranlıkla izliyorum. Benim sosyal çevremde nerdeyse her evde bir Z kuşağı var. Çünkü çoklar; Çok da akıllılar; Teknolojiden aldıkları yetki ile daha analitik düşünüyorlar. Bireyseller, özgürlükçüler, kendilerine ait konfor alanlarını oluşturmayı seviyorlar. Yanlış ve haksız bir şey gördüklerinde karşı çıkıp, sorgulayabiliyorlar. Aman ayıp olur’ aman elalem duymasın’ gibi elaleme göre yaşayan nesile kafa tutabiliyorlar. Bayılıyorum bu kafa tutma hallerine.... Mottoları ‘imkansız diye birşey yok’... içinde bulundukları dünyanın düzenine ,baskılarına ve kölelik sistemine rağmen kendilerine güveniyorlar. Değiştirip, dönüştürebileceklerine sonsuz inanıyorlar. Ve ben de onlara sonsuz güveniyorum. Sokaklarda karşı karşıya geldikleri o herşeyin karşısında ‘ evet efendim’, ‘haklısınız efendim’ diyen güruh bunları son model telefon taşımakla suçluyor ya, cafelerde sosyalleşip kahve içmeleri ile suçluyor ya işte o zaman ne güzel isyan ediyor, ne güzel kendilerini ifade ediyorlar. Henüz iş hayatına atılmamış, fırsatları olmamış, liyakatsizliğe kurban gitmiş olmalarına rağmen GELECEK onların tercileri ile şekillenecek. Steteskopunu babasının bankadan çektiği kredi ile alabildiği tıp öğrencisi, Öğrencilik hayatı boyunca devletten aldığı destek kredisini, henüz işe girmemiş olmasına rağmen geri ödeme çağrısı ile borçlandırılan ve ailesinin bankadan kredi çekerek ödeyebildiği üniversite mezunu genç, Sınavlarda seksen ,doksan puan almasına rağmen mülakatlarda elenen, hiç bir siyasi partinin kendisini temsil etmediğini söylediği için suçlanan Z kuşağı geliyorrr...

      Bir senenin daha sonuna geliyoruz... İnsanın olduğu yerde umut, umudun olduğu yerde insanlık var.. İnsan olmayı öğrenmeye çalışıyoruz, öğreneceğiz. İnsanlık safhında iyiliğe, güzele doğru evrileceğiz. Er ya da geç... Geçmişe methiyeler düzerken, su içtiğiniz testileri övmeyin. Sorun kuşakta değil, ülkede... Bir ulusun gençleri ancak yetişkinleri bozulduğunda bozurlur. Gençleri çok seviyorum. Onlara güveniyorum. Sevgiyle....     

      Filiz Sarıkaya Yılmaz