Haydi Türkiyem

       Haydi Türkiyem

      Ben, Avrupa’da yaşayan bir Türk olarak, açıkçası yaşamadığım bir ülkenin yönetim şekline uzaktan karar verebilme hakkını kendimde görmüyorum. O düzenin içinde bulunmadığım, yalnızca tatil sebebiyle gittiğim ülkemde söz sahibi olmayı adaletli bulmuyorum.

      Yurt dışında yaşayan üç milyon beş yüz bine yakın seçmen 2012 yılından beri, güzel ülkemin kaderini tayin ediyor. Oysa, Türkiye şu anda tarihinin en derin buhranlarından birini yaşıyor. Enflasyon, işsizlik, kira,ev sıkıntısı insanların hayatını mahvetmiş durumda; İşsiz gençler, eğitim, sağlık, çevre katliamları, açlık, intiharlar, uyuşturucu baronları, öfke, şiddet, alkol, her ihaleden cebine milyar dolarları atan siyasetçiler, bakanlar vs vs vs.....

      Memleketin derdinden başka konuşacak hiç bir şeyimiz kalmadı.. Nereye gidersem, hangi ortama girersem konumuz, derdimiz memleketimiz. Birileride çıkmış diyor ki, ‘Avm’ler dolu, her evde lüks araba, cafeler restaurantlarda yer yok, insanlarda son model telefon......’  Oysa ki , insanların fakirleştiğini görmenin tek bir yolu var kişi başı milli gelire bakmak. Kişi başı milli gelir son on yılda üçte bir oranında azaldı ve insanlar alım gücünde ciddi anlamda fakirleşti. Yani öyle Global dünyada, yapılan beton yığınları, duble yollar, hastaneler ile övünmek biraz gülünç oluyor. Önüne geçilmeyen bir beyin göçü var. Ülkemizde de kontrolsüz göçmen sorunu...

      Şimdiye kadar geldiğimiz yere bizi tercihlerimiz getirdi. Yeni bir tercih için ise sayılı günler kaldı;

     Biz İsviçre’de seçim sürecini bitirdik. Fransa’nın bir kısmı da dahil Cenevre’de toplam 13,448 oy kullanıldı. Katılım oranı yüzde yüz denilebilir. Süreç Cenevre Başkonsolosluğumuzun katkıları ile sükunet içinde geçti.

      Şimdi sıra güzel ülkemin, güzel yürekli insanlarının tercihlerinde. Yeni hikayeler yazmak için bu yolda en doğru tercihin yapılacağını  ümit ediyorum.

      Bir ülkeyi, bir toplumu anlamak için öteki ülkeleri görmek bilmek ve karşılaştırmak gerekir. Avrupa’da yaşayıp Türkiye’deki sistemi yere göğe sığdıramayan insanlar var ya, onları anlamanız mümkün değil. Onlar buralarda devletin sunduğu bütün sosyal devlet haklarından yararlanan, yaşam standartlarını devlet desteği ile konforlaştıran, ama ülkesine dönmeyi hiç düşünmeyen bir vizyonsuz güruhtan ibaret; Hani derler ya, ’oturduğu ahır sekisi, çağırdığı İstanbul Türküsü’ ...

      Selçuk Şirin hoca’nın dediği gibi önümüzde tek tercih var, Ya adalet ya Sefalet!

      Yeni bir yola çıkmak mümkün... Ağzından nefret söylemleri akanlara, iftiracılara, yalancılara, öfke ile gözleri kararmışlara, Allah ile aldatanlara, Cumhuriyetin kazanımlarını hiçe sayanlara rağmen, Yeni bir yola çıkmak mümkün Haydi TÜRKİYE....

       Sevgiyle......                                                                                    

       Filiz Sarıkaya Yılmaz