Bir milletin uyanışı

       Bir milletin uyanışı
        Bizans imparatoru Diyojen'in 70.000 askeri ile Alpaslan'ın 30.000 savaşçısı 26 Ağustos 1071'de Malazgirt Ovası'nda karşı karşıya geldi. Alpaslan iki katını geçen düşmanı görünce belki savaş meydanından sağ çıkamam düşüncesine kapılmıştı. Askerlerinin başında Cuma namazını kıldırdıktan sonra, peygamberimizin zafer vaat eden hadislerinden bahsetti ve Kur'an okudu. O düşünceyle kefene benzer giysiler giydi ve atına atladı.
      M. Kemal Paşa bütün gece uyumamış, uyuduğu kısa anlarda savaş manevraları hayal etmişti. Sultan Alpaslan ve onun savaşçı komutanları Afşin Bey, Artuk Bey ve Süleyman Şah'ın zafer kazandığı 26 Ağustos tarihini iple çekiyordu. Etkili tokat zamanında atılmalıydı. Kararını çok önceden vermişti. Anadolu'yu Türk'lere açan Malazgirt'in 851. yılında 26 Ağustos'ta Büyük Taarruz başlayacaktır. Yunanlılar da bir nevi Bizans'ın mirasçılarıydı. Türkler 851 yıl sonra bir kapı daha açmaya çalışıyorlardı.
        Paşa o gece kurmaylarıyla Ankara'da toplantı halindeydi. Saldırının tüm detayları kusursuz olmalıydı. Her şey en ince detaylarına kadar tartışıldı. Aklına yatmıştı Paşa'nın her şey, kafasında şimşekler çıkıyordu, mavi gözleri parladı.  Yanındakilere;
    -Taarruz başladıktan 15 gün sonra İzmir'deyiz.
     26Ağustos 1922 günü Büyük Taaruz başladı. 4 gün sonra Yunanlılar 18.000 ölü bırakarak İzmir'e doğru çekildiler. Biz ise 2000 civarında askerimizi şehit verdik. Bu savaş kuşkusuz Atatürk'ün harp sanatını konuşturduğu bir savaştır. İngilizler bile "Eğer Türkler Yunan cephesini 6 ayda geçerlerse bu başarıdır" diyordu. Ama 6 saatte cephe yarılmış ve 4 gün sonraYunanlılar hallaç pamuğu gibi dağılmış kaçıyorlardı. 
        Büyük Taarruz'dan 14 gün sonra 9 Eylül'de Türk Ordusu İzmir'e girdi. Atatürk gülümseyerek yanındakilere;
     "Düşmana 15 gün süre vermiştim1 günlük yanıldım, ama o benim değil düşmanın kusuru"' dedi.
       Onun emanetini iyi koruyalım. Saygılarımla...