Benim çocuğum yapmaz!

     Bu cümleyi mutlaka duymuşsunuzdur.  Benim çok fazla öğretmen arkadaşım olduğundan, okulda başlarından geçenleri anlatırken, onlardan çok sık duyarım bu cümleyi.
*****
     Çocukları layıkıyla yetiştirmek gerçekten zor ve bazen de profesyonel yardım gerektiren bir iştir.  Çocuk, anne ve babasının bir parçasıdır, canıdır. Hiç kimse çocuğuna toz kondurmak istemez. Ancak bazı veliler çocuğunu, bilerek veya bilmeyerek, yaptığı yanlış karşısında aşırı savunmak zorunda kalıyorlar.
*****
      Bu korumacılık duygusu, sanırım velinin çocuğuna haksızlık yapıldığı düşüncesinden ortaya çıkıyor. Bu durumu kafasında daha da kurgulayan veli okula her an kavga çıkaracakmış gibi gelebiliyor. Bazen de okulda kendi adaletini ortaya koymaya çalışabiliyor. Ancak, velinin çocuğun ağzından duyduğu, okula geldiğinde daha farklı da olabilir. Bu yüzden öğretmenler velilere verdiği tavsiyelerde 'çocuğun ağzıyla iş yapmayın” derler. Veli için en sağlıklısı okul yönetiminin tavsiyesini dinlemektir.
*****
      Öğretmenler çocukların çok  çeşitli olaylarına şahit oluyorlar. Öğrencilerin birbirleriyle kavgaları, nadir de olsa hırsızlık, sınavlarda kopya çekme, öğretmene yapılan darp okullarda rastlanan olaylar.
*****
      Bu durum veliye iletildiğinde, velinin ilk tepkisinin 'nasıl olur, benim çocuğum öyle şeyler yapmaz” dediğini çok duyduk diyor öğretmenler. Çocuk yaptığını itiraf edene kadar veli çocuğunun böyle bir şey yaptığına kesinlikle inanmıyormuş.
*****
      Benim de çocuklarım var, bütün veliler gibi ben de çocuklarımı ölesiye seviyorum. Ancak yapılan yanlış karşısında çocuğu desteklemek ona yapılan en büyük kötülüktür. Ahlaklı ve dürüst bir toplum olmak istiyoruz onda bir kuşkumuz yok. Ama çocuğumuzu iyi huylu ve dürüst yapmak istiyorsak yaptığı yanlışlar konusunda onu uygun bir dille, kesinlikle rencide etmeden uyarmalıyız.
*****
      Sizden ricam kesinlikle 'benim çocuğum yapmaz” kelimesini kullanmayın ve öğretmeniyle birlikte çalışın.